Αναχώρηση
"Τον είδα για πρώτη φορά την ώρα που ξεκλείδωνα την πόρτα του διαμερίσματός μου.
Μια αδιόρατη κίνηση στο βάθος του κακοφωτισμένου διαδρόμου
έγινε αντιληπτή από την περιμετρική μου όραση
και το κεφάλι μου γύρισε από μόνο του για να ελέγξει.
Πλησίαζε αθόρυβα, απορροφώντας σχεδόν το φως γύρω του,
και τα μαύρα μακριά του ρούχα δεν είχαν πραγματικό χρώμα – ήταν η όψη του κενού.
Δεν πρόλαβα να φοβηθώ, γιατί μου έκανε εντύπωση το φωτόσπαθό του,
που στην άκρη του το φως ήταν λυγισμένο.
«Αδύνατον!» θα έλεγε κάθε φυσικός επιστήμονας.
Αυτή η φωτεινή κόσα υψώθηκε με ταχύτητα
που δεν προλάβαιναν τα μάτια μου να αντιληφθούν.
Προσπάθησα ξανά να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του,
αλλά το πρόσωπό του δεν φωτίστηκε ποτέ.
Αντίθετα, η σιλουέτα του απλώθηκε ξαφνικά
και σκοτείνιασε όλο τον χώρο
και σταμάτησε τον χρόνο.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που τον είδα".
(φωτογραφία από το διαδίκτυο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου